متخصص عفونی منظریه کرج

انواع بیماری های مقاربتی عفونت زا

بیماری‌های مقاربتی (بیماری‌های انتقالی جنسی) می‌توانند به وسیله عفونت‌های زیستی و عفونی منتقل شوند. این بیماری‌ها عمدتاً از طریق فعالیت‌های جنسی و تماس جنسی با فردی که عامل عفونتی را دارد، منتقل می‌شوند. این انتقال عمدتاً از طریق مخاطهای جنسی مثل دهان، آلت تناسلی، مقعد و تماس مستقیم با خون یا مایعات آلوده انجام می‌شود. برخی از بیماری‌های مقاربتی که به عنوان عفونت‌های زیستی و عفونی شناخته می‌شوند، عبارتند از:

• هرپس ژنیتال:

هرپس ژنیتال (Genital Herpes) توسط ویروس هرپس سیمپلکس (Herpes Simplex Virus) ایجاد می‌شود و از طریق تماس جنسی منتقل می‌شود.

• سیفیلیس:

سیفیلیس (Syphilis) نیز یک عفونت زیستی جنسی است که توسط باکتری ترپونما پالیدوم (Treponema pallidum) ایجاد می‌شود.

• گونوره:

گونوره (Gonorrhea) توسط باکتری نوسوکوکوس گونوره (Neisseria gonorrhoeae) ایجاد می‌شود و از طریق تماس جنسی منتقل می‌شود.

• اچ‌آی‌وی/ایدز:

ویروس اچ‌آی‌وی (HIV) که منجر به ایدز می‌شود، نیز از طریق تماس جنسی و تماس مواد آلوده به جنسی (مانند سرنگ‌های به اشتراک‌گذاری شده) منتقل می‌شود.

• هپاتیت‌های مقاربتی:

هپاتیت‌های B و C (HBV و HCV) نیز ممکن است از طریق تماس جنسی منتقل شوند. علاوه بر این، راه‌های دیگر انتقال مانند تماس با خون یا مواد آلوده نیز ممکن است، منجر به این بیماری عفونی شوند.

علاوه بر اچ‌آی‌وی، برخی از دیگر عفونت‌های زیستی و عفونی نیز ممکن است از طریق تماس جنسی منتقل شوند.
به منظور پیشگیری از انتقال بیماری‌های مقاربتی، استفاده از وسایل مانند کاندوم (پنبه‌ای یا لاتکسی) در هنگام تماس جنسی و اجتناب از تماس جنسی با افرادی که به بیماری مبتلا هستند، می‌تواند مفید باشد. همچنین، واکسیناسیون برای بیماری‌های مقاربتی مانند هپاتیت B و HPV نیز موجب کاهش احتمال انتقال این بیماری‌ها می‌شود.

انواع عفونت های مقاربتی و علائم آن‌ در زنان و مردان

عفونت‌های مقاربتی یا به اختصار STIs (Sexually Transmitted Infections) یا به نام بیماری‌های انتقالی جنسی (STDs)، عفونت‌هایی هستند که از طریق تماس جنسی فرد بیمار به شریک جنسی اش منتقل می‌شوند. این نوع عفونت‌ها ممکن است بدون علائم خاصی ظاهر شوند و در برخی موارد، علائم و نشانه‌های خاصی می‌توانند ظاهر شوند. برای تشخیص، درمان و پیشگیری از عفونت‌های مقاربتی، معمولاً بهترین راه این است که به متخصص عفونی مراجعه کنید. متخصص بیماری‌های عفونی می‌تواند راهنمایی‌های لازم را برای پیشگیری و درمان به شما ارائه دهد.

به عنوان مثال، در مردان، بیماری‌های مقاربتی ممکن است با علائمی مانند سوزش یا خارش در آلت تناسلی، ترشح از آلت تناسلی، درد اطراف لگن، زخم، برجستگی یا تاول روی آلت تناسلی، مقعد یا دهان، سوزش و درد با ادرار یا با اجابت مزاج مشخص شوند. همچنین، ممکن است مردان مجبور باشند به بیشتر از معمول به دستشویی بروند.
در زنان نیز، علائم بیماری‌های مقاربتی ممکن است شامل سوزش یا خارش در واژن، ترشح یا بو از واژن، درد اطراف لگن، خونریزی از واژن که طبیعی نیست، درد عمیق درون حین رابطه جنسی، زخم، برجستگی یا تاول در واژن، مقعد یا دهان، سوزش و درد حین ادرار و اجابت مزاج باشد. به عنوان پیشنهاد، در صورت بروز هر گونه علامت یا علامت مشکوک، مراجعه به متخصص عفونی و انجام آزمون‌های مخصوص می‌تواند در تشخیص و درمان سریع‌تر مفید باشد و از گسترش عفونت به دیگران جلوگیری کند.

دلایل ابتلا به بیماری های مقاربتی

علت بیماری‌های مقاربتی اغلب به ویروس‌ها و باکتری‌هایی باز می‌گردد که در محیط‌های گرم و مرطوب در داخل بدن انسان رشد می‌کنند. این میکروارگانیسم‌ها معمولاً از طریق تماس جنسی از فرد به فرد منتقل می‌شوند و به عفونت‌های مقاربتی منجر می‌شوند. این نوع عفونت‌ها ممکن است از طریق مختلفی نظیر آلت تناسلی، واژن، دهان یا مقعد پخش شوند. بیماری‌های مقاربتی می‌توانند در افراد مختلف، از نظر نوع و شدت متفاوت عمل کنند. از عفونت‌های خفیف گرفته تا عفونت‌های دردناک و حتی گاهی ممکن است خطر مرگ قربانی را در بر داشته باشند.
برای منع انتقال بیماری‌های مقاربتی و تشخیص سریع‌تر آنها، انجام آزمایشات عفونی مقاربتی اهمیت دارد. عفونت‌های مقاربتی عمدتاً از طریق مخاطهای بدنی در فرآیند روابط جنسی واژینال، دهانی یا مقعدی منتقل می‌شوند. همچنین، برخی از بیماری‌های مقاربتی از طریق تماس با خون آلوده از یک فرد به فرد دیگر منتقل می‌شوند، به عنوان مثال در موارد به اشتراک گذاشتن سوزن‌های دارویی آلوده. در دوران بارداری، زایمان یا شیردهی نیز ممکن است مادر به فرزند خود عفونت‌های مقاربتی منتقل کند. باید توجه داشت که معمولاً بیماری‌های مقاربتی از طریق تماس‌های اجتماعی منتقل نمی‌شوند، بنابراین دست دادن، به اشتراک گذاشتن لباس‌ها یا استفاده از صندلی توالت مشترک منجر به انتقال این بیماری‌ها نمی‌شود.

کلام آخر

بیماری‌های عفونی، به ویژه بیماری‌هایی که ناشی از باکتری‌ها هستند، از طریق مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها قابل درمان هستند. همچنین، برای بیماری‌های ناشی از ویروس‌ها، ممکن است درمان با داروهای ضدویروسی موثر باشد. بیماری‌های ناشی از قارچ‌ها نیز معمولاً با استفاده از داروهای ضدقارچ درمان می‌شوند. با این حال، باید توجه داشت که برخی از بیماری‌ها به دلیل مقاومت به داروها، قابلیت درمان محدودی دارند. در چنین مواردی، مشورت با متخصص عفونی اهمیت زیادی دارد تا بهترین گزینه درمانی مشخص شود.