🏕️جاذبه های گردشگری روستای شهرستانک

روستای شهرستانک کجاست؟

روستای شهرستانک در دهستان آسارا و در مرز استان های البرز و تهران قرار گرفته است. از آنجایی که این روستا در شمال کوه توچال می باشد، آب و هوای فوق العاده ای دارد که در زمستان سرد و در تابستان، معتدل و دلپذیر است. همین آب و هوای خوب و البته طبیعت بکر و زیبای این روستا، در زمان های گذشته ناصرالدین شاه را وسوسه کرده و باعث شده بود تا او در این روستا قصری ییلاقی بسازد و حداقل سالی یک بار برای تفریح به آن سر بزند. حالا این روستا، یک روستای تاریخی محسوب شده و در کنار طبیعت زیبایش، آثار تاریخی دیگری هم دارد که سالانه گردشگران زیادی را به خود جلب می کند.

جاذبه های گردشگری شهرستانک

شهرستانک با آن جاده کوهستانی و کوچه باغ های زیبایش آنقدر دیدنی به نظر می رسد که توجه هر زیباپسندی را به خودش جلب می کند. علاوه بر این جاذبه های خاص و جالبی دارد که برخی از آن ها عبارتند از:

کاخ ناصری (کاخ شهرستانک)

کاخ ناصری یکی از شاخص ترین بناهایی است که از دوران ناصرالدین شاه به جا مانده است. معماری به نام آقا محمد ابراهیم خان این بنا را در سال 1878 میلادی به دستور ناصرالدین شاه ساخته است. ناصرالدین شاه برای شکار و استراحت از این کاخ استفاده می کرده است و هر سال در آن مراسم آشپزان راه می انداخت. برای رسیدن به کاخ ناصری باید مسیری به طول 6.5 کیلومتر را به سمت جنوب شهرستانک طی کرد. البته برای کوهنوردانی که از سمت توچال می آیند، کاخ ناصری اولین مکانی است که می بینند.
با اینکه این کاخ در طول زمان تخریب شده و در حال حاضر نمای آنچنان زیبایی ندارد اما دیدنش خالی از لطف نیست و اگر از این کاخ کمی پیاده روی کرده و به سمت شمال بروید، به چشمه زلالی به نام گله گیله می رسید که اطرافش پر از درختان میوه است و محل مناسبی برای پهن کردن زیرانداز و خوردن ناهار می باشد.

مراسم آشپزان کاخ ناصری چطور برگزار می شده است؟

کتیبه قجری

در ضلع شرقی کاخ ناصری یک سنگ بزرگ قرار دارد. این سنگ بیشتر از 4 متر ارتفاع دارد و نوشته ای روی آن کنده کاری شده است. مردم روستا تعریف می کنند یک روز ناصرالدین شاه در اینجا مشغول استراحت بوده و ناگهان این سنگ از کوه رو به رو پایین می آید و متوقف می شود. بعد ناصرالدین شاه دستور می دهد شرح این ماجرا را روی این سنگ کنده کاری کنند. البته در حال حاضر نوشته های روی این سنگ دیگر خوانایی ندارد.

قلعه دزدبند

قلعه دزدبند بنایی تاریخی روی بلندترین قله کوه شهرستانک است که در میان اهالی به نام قلعه دختر معروف است. در حال حاضر از این بنا تنها پایه های سه اتاق و قسمتی از سقف یک اتاق باقی مانده است. با این حال احتمال می دهند که این قلعه محلی برای دیده بانی نگهبانان بوده است. همچنین بعضی از سفال های جمع آوری شده از داخل یا اطراف این بنا، بررسی نقشه و سبک معماری آن حاکی از اسلامی بودنش می باشد و شباهت زیادی به آثار دوره ایلخانی و تیموری دارد.

تپه شنستون

اگر از کاخ ناصری به سمت جنوب دره بروید، به تپه ای می رسید که هیچ درخت میوه ای ندارد و تنها سفال های قرمز رنگی در آنجا قرار گرفته است. این تپه به تپه شنستون معروف می باشد و اهالی روستا از آن برای کشت دیم (نوعی کشاورزی مخصوص مناطق خشک) استفاده می کنند.

درخت دو هزار و هشتصد ساله شهرستانک

درخت سرو اورس که قدمتش به 2800 سال پیش می رسد به عنوان کهن سال ترین موجود زنده ایران شناخته شده است. این درخت زیبا و با شکوه، 17 متر ارتفاع دارد و در بالای یک مسیر خاکی در جنوب شرقی شهرستانک قرار گرفته است.

درخت 2800 ساله شهرستانک را بیشتر بشناسید

باغ های میوه شهرستانک

جزء جدایی ناپذیر همه روستاهای خوش آب و هوا، باغ های میوه است اما آنچه باعث شده باغ های شهرستانک خاص شود، نبود دیوار یا کوتاه بودن حصار ها است. این موضوع باعث شده زیبایی این باغ ها از چشم های مسافران پنهان نباشد. اگر اواخر بهار و تابستان به شهرستانک بروید، در کوچه پس کوچه هایش، مردم روستا را می بینید که برای برداشت زردآلو و توت به باغ هایشان می روند. و البته پاییز هم از زیبایی این درختان بی نصیب نمانده و در این فصل بیشتر از هرچیز، درختان سیب جلوه نمایی می کنند.

رودخانه و آبشار شهرستانک

همانطور که کمی قبل تر اشاره کردیم در نزدیکی کاخ ناصری، رودخانه ای جاری است که از چشمه گله گیله سرچشمه می گیرد. آب این چشمه از قلب زمین می جوشد و به گوارایی و خالص بودن، شهرت دارد. در نزدیکی این چشمه، آبشار کم ارتفاع و عریضی هم وجود دارد که با صدای روح نوازش هر مسافری را به خود جذب می کند.

مقبره استاد عباس شهری

عباس شهری شاعر معاصری است که در سال ۱۲۸۹ در شهرستانک متولد شد. او فارغ التحصیل دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران بوده و مدتی در وزرات کشاورزی مشغول به کار بوده است. این شاعر بزرگ در سرودن انواع شعر مهارت داشته اما به طور خاص در زمینه مثنوی های اخلاقی و اجتماعی فعالیت می کرده است. یکی از شعرهای زیبای او عبارت است از:

بهترین فصل سفر به شهرستانک

بی شک بهترین فصل سال برای سفر به شهرستانک، پاییز است. وقتی پاییز می رسد، این روستای زیبا مانند جواهری رنگارنگ می درخشد. برگ های رنگارنگ، آب و هوای معتدل و منظره های منحصر به فرد این روستا هر بیننده ای را مجذوب و هر عکاسی را وسوسه می کند.
البته در فصل های دیگر هم شهرستانک به زیبایی می درخشد. شکوفه درختان در بهار، میوه های خوش آب و رنگ در تابستان و زمین سفیدپوش در زمستان همگی باعث می شوند این روستای چهار فصل یک مکان عالی برای تفریح و گردشگری به شمار برود.

وسایل مورد نیاز برای سفر به شهرستانک

این روستا بافت طبیعی خودش را حفظ کرده و فروشگاهی که بتواند همه اجناس مورد نیازتان را فراهم کند، ندارد. به همین جهت هنگام رفتن به روستای شهرستانک، وعده های غذایی و تنقلاتی که می خواهید را همراه خودتان ببرید. همچنین سفر به این روستا با پیاده روی طولانی همراه است پس حتما کفش مناسب بپوشید و اگر در فصل های سرد به این سفر می روید، برداشتن لباس های گرم را فراموش نکنید.

چطور به شهرستانک برویم؟

برای رسیدن به روستای شهرستانک، دو راه وجود دارد. شما می توانید از کرج به سمت جاده چالوس رفته و بعد از گذشتن از آسارا، نرسیده به گچسر به یک دو راهی بر می خورید و تابلویی را می بینید که مسیر شهرستانک را به شما نشان داده است. همچنین قبل از رسیدن به روستا محوطه ای وجود دارد که باید خودروی خود را در آن پارک کنید و بعد کمی پیاده روی کنید تا در نهایت به روستای زیبای شهرستانک وارد شوید.
مسیر دوم مناسب کوهنوردان است. از آنجایی که این روستا در نزدیکی کوه توچال قرار دارد، کوهنوردان می توانند از غرب توچال به سمت پایین حرکت کرده و بعد از ساعتی پیاده روی به شهرستانک برسند.

در نهایت باید گفت یکی از زیباترین مقاصد گردشگری و سفر، روستا هایی هستند که هنوز طبیعت بکر خود را حفظ کرده و آرامش بی نظیری را به مسافران هدیه می دهند. روستای شهرستانک هم یکی از این روستای های بکر و زیباست که اگر به آن سفر کنید، خاطره خوشی را برای شما رقم می زند.